piątek, 19 kwietnia 2019

Rodzicielstwo bliskości



     Ostatnimi czasy w Internecie bardzo popularne jest pojęcie „Rodzicielstwo bliskości”.

     Rodzicielstwo bliskości głównie polega na tym, żeby dziecko było jak najbliżej mamy. Mama powinna poświęcić możliwie najwięcej czasu swojemu nowo narodzonemu dziecku. Zbudować więź. Dziecko przez dziewięć miesięcy spoczywało w jej brzuchu. Było to dla niego przyjazne i bezpieczne środowisko. Noworodek przychodzący na świat czuje się zagrożony. Rodzi się w obcym, nie znanym świecie, a jedyne ukojenie przynoszą mu ręce mamy, jej zapach i dotyk. Dlatego tak ważnym aspektem w pierwszych dniach jego życia jest bliskość matki.

     Najpiękniejszym wspomnieniem mojego życia jest dzień, w którym urodził się mój syn. Pierwsze nasze spotkanie, dotyk na zawsze zostanie w mej pamięci. Już na samym początku mojej przygody z macierzyństwem nastawiałam się na rodzicielstwo bliskości.

    Pamiętam jak dziś dzień wyjścia ze szpitala i przyjazd do domu z moim synkiem. Przyjechał po nas mój mąż. Wpadł przerażony na salę szpitalną z torbą ciuchów dla małego i fotelikiem. Z lekkim przerażeniem ubraliśmy pierwszy raz Jasia i nerwowo „spakowaliśmy” go do fotelika. Całą drogę do domu jechaliśmy bardzo powoli, żeby tylko nie najechać w żadną dziurę, żeby czasem Jasiu się nie obudził. W domu nie mogliśmy się na niego napatrzeć, taki był śliczny, maleńki.

     Od razu wiedziałam, że chce i będę karmić piersią. Więź, jaka wytwarzała się przy każdym karmieniu między nami była ogromna. Nie potrafię nawet opisać tego słowami. Potrzebowałam go i On potrzebował mnie. Mówi się, że mózg matki formowany jest przez hormony w taki sposób, aby matka czerpała przyjemność z obcowania z noworodkiem. Czy faktycznie uczucie i relacja, jaka buduje się między matką a dzieckiem to tylko hormony? A może to po prostu miłość, która jest bezwarunkowa?

     Dzień za dniem poznawaliśmy się coraz bardziej. Z czasem unormował się nasz plan dnia. Dzieci uwielbiają rutynę. Każdy dzień stawał się coraz łatwiejszy. Oczywiście... do czasu, kiedy nie przyszedł pierwszy skok rozwojowy.

     W jedynej chwili cały system, który zbudowałam z synkiem runął w gruzach. Zaczął nam się co pół godziny wybudzać w nocy. Zdarzały się noce i takie, które były całkowicie nieprzespane. Zmęczona po nieprzespanych nocach miałam swój pierwszy kryzys. Właśnie wtedy przypomniałam sobie o „Rodzicielstwie bliskości”.




     Bardzo zależało mi z mężem, żeby Jasiu był noszony w chuście. Słyszeliśmy jak do tej pory same pozytywne opinie na ten temat. Dziecko w chuście cały czas jest przy rodzicu. Czuję jego dotyk, słyszy bicie serca. Przy okazji mama bądź tata ma wolne ręce, i jest w stanie cokolwiek zrobić w domu.

     Niestety bardzo szybko okazało się, że Jasiu ma wzmożone napięcie mięśniowe, a przy tym asymetrię prawostronną. W takim przypadku używanie chusty jest zabronione. Czekały nas długie miesiące ciężkiej rehabilitacji. W całych naszych działaniach bardzo pomocny okazał się dla nas masaż shantala. Mały po prostu to uwielbiał. Zawsze masowałam go wieczorem po kąpieli. Jasiu, zawsze bardzo się przy tym rozluźniał i o wiele lepiej przesyłał noce.

     Wiem, że może i nie powinnam, ale spałam z Jasiem w łóżku. Karmiłam piersią i o wiele łatwiej było mi go przystawiać, gdy leżał koło mnie. Dodatkowo mały był cały czas obok, czuł mój oddech. Tak naprawdę dopiero od niedawna zaczęliśmy odkładać go do łóżeczka. Spowodowane było to raczej tym, że po prostu przestałam karmić piersią i łatwiej mi jest go odkładać do łóżeczka.


      Zdarzają się oczywiście i takie momenty, kiedy Jasiu musi pobyć sam ze sobą. Jak już wspomniałam wcześniej, mąż pracuje w delegacji. Większość czasu jestem z małym sama w domu, nawet jeśli starałabym się z całych sił to i tak muszę go czasami odłożyć do łóżeczka czy matę, żeby chociażby posprzątać mieszkanie, ugotować obiad. Myślę, że w tej całej teorii bliskości trzeba znaleźć równowagę jak we wszystkim, nie dajmy się przecież zwariować.

     Jak Ty podchodzisz do rodzicielstwa bliskości? Czy uważasz, że jest Ona niezbędna w pierwszych miesiąc życia dziecka? Czy raczej jest zbędną teorią tzw. na topie? Czekam na Twoje opinie i pamiętaj zawsze chętnie wymienię się z Tobą doświadczeniami.

Pozdrawiam.
Matka



32 komentarze:

  1. Bliskość skierowana dla dziecka jest bardzo ważna, szczególnie w pierwszych miesiącach życia. Wówczas buduje się więź z dzieckiem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokladnie tak jak mówisz bliskość, budowanie więzi z dzieckiem jest najważniejsze :)

      Usuń
  2. Tak jak piszesz , najważniejsza jest równowaga. Mi bardzo brakuje tego, że przez pobyt w szpitalu nie mogłam karmić piersią drugiego synka tak długo jakbym chciała. I choć wiem, że na tamten czas byłam najlepszą mamą jak umialam czasami mi żal.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jesteś napewno najlepsza mama dla swojego synka. Czasami w życiu tak się dzieje, że nie zawsze możemy wykonać do końca swój plan. Mówisz że nie karmilaś piersią zbyt długo. Napewno się tym nie przejmuj nic napewno Tobie w tym nie ujmuje. Dla swojego dziacka to Ty jesteś całym światem :*

      Usuń
  3. Oh. Z doświadczenia - nic nie mogę się wypowiedzieć na ten temat. Lecz, z zainteresowania psychologią^^ wiadomo, iż takkk-bliskość w pierwszych już dniach jest ważna i wpływa na dalszy rozwój dziecka.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie jestem mamą, ale wiem że piszesz dobrze i popieram. Natura i psychologia twierdzą tak samo.

    OdpowiedzUsuń
  5. Też jestem bardzo blisko z moim synkiem. Nie wyobrażam sobie by mogło go z nimi nie być.

    OdpowiedzUsuń
  6. Według mnie ma się pociechę po to, aby ją kochać i obdarzać miłością. Jednak trzeba uważać, aby nie przesadzić. Znam osoby, które potem miały problem, aby nawet na chwilę odstąpić dziecko.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dlatego tak ważna jest równowaga. Nie można przesadzić znowu w drugą stronę :)

      Usuń
  7. Ojeju ale to słodkie i jestem również zdania, że ważna jest równowaga

    OdpowiedzUsuń
  8. bliskość jest niezbędna dla takiego maluszka, buduje zaufanie i poczucie bezpieczeństwa.

    OdpowiedzUsuń
  9. Więź matka dziecko jest bardzo mocna i ważna w pielęgnowaniu. Moja córka ma 2.5 roku i jesteśmy bardzo ze sobą związane

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja czasami mam wrażenie że z każdym dniem te relacje coraz bardziej się zacieśniają :)

      Usuń
  10. Kochana Twoje podejście do rodzicielstwa zasługuje na pochwałę! :)
    Więź rodzic-dziecko jest niezwykła, o ile odpowiednio o nią zadbamy.
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  11. Ja też pamiętam pierwsze spotkanie z moją córka. Był to dla mnie szok że take maleństwo mam a za razem szczęście

    OdpowiedzUsuń
  12. Tak pierwsze mówiące sa najważniejsze. Jednak należy pamiętać aby nie trwało to bardzo długo bo kiedyś w przyszłości moze być problem aby takie dzicko sobie samo poradzili

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiadomo pod żadnym pozorem nie chciałabym być nad opiekuńczą matką :)

      Usuń
  13. Takie podejście myślę, że powinien mieć każdy!

    OdpowiedzUsuń
  14. Poruszyłaś bardzo ważny temat. Dziękuję :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Ja jestem blisko z moimi dziećmi i zawsze okazuje im dużo miłości.

    OdpowiedzUsuń
  16. Mój synek spał, no dobra śpi ze mną od urodzenia. Bliskość matki i dziecka jest bardzo ważna, szczególnie w tych w pierwszych miesiącach.

    OdpowiedzUsuń
  17. Mama powinna być jak najbliżej dziecka się da.

    OdpowiedzUsuń
  18. Z doświadczenia niestety nie mogę powiedzieć nic na ten temat, jednak zdaje sobie sprawę, że więź między mamą, a dzieckiem jest bardzo ważna dla obu stron. Zgadzam się z Tobą - równowaga jest niezbędna pod każdym względem :)

    Pozdrawiam cieplutko ❃
    Aleksandra

    OdpowiedzUsuń
  19. Rodzicielstwo jest trudne, ale kiedy rodzic czuje bliskosc ze swoim dzieckiem sprawia to, ze rodzicielstwo jest tez piekne.
    Nie moge sie doczekac kiedy ja zostane mama i bede mogla przytulic moje dziecko <3
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  20. Dziękuję za ten bardzo ważny tekst i temat. Ja nie mialam okazji szczegółowo posłuchać jak to było że mną jak się urodziłam. Ale mam nadzieje, że mnie wiele Twój tekst da i w przyszłości bliskość z dzieckiem będzie dla mnie czymś najważniejszym :)

    OdpowiedzUsuń